معنی ریزه خور - جستجوی لغت در جدول جو

باریک بین. دقیق. خوش کار. زیرک. هوشیار. وقوف دار. (ناظم الاطباء) : تبن، زیرک و باریک بین و ریزه کار گردیدن. متطرس، فرد ریزه کار و پسندیده کار. (منتهی الارب) ، ظریف. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

روزه خوار

(مَ مَ دی دَ / دِ)

آنکه در ماه رمضان روزه میخورد و روزه نمیگیرد. مقابل روزه دار. (از ناظم الاطباء). روزه خور

لغت نامه دهخدا

رشوه خور

(گُ / گَ گِ رِ تَ / تِ)

رشوه گیر. آنکه رشوه و پاره می گیرد. (ناظم الاطباء). رشوه خوار. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رشوه گیر و رشوه خوار و رشوه خواره شود

لغت نامه دهخدا

روزی خور

روزی خورنده. روزی خوار:
نشاید همه کشتن از بهر خویش
که روزی خورانند از اندازه بیش.
نظامی.
و رجوع به ترکیبات مترادف آن شود

لغت نامه دهخدا

بازه خور

(زَ)

دهی است از دهستان احمدآباد بخش فریمان شهرستان مشهد که در 48 هزارگزی شمال باختری فریمان و در دامنه واقع شده و دارای آب و هوای معتدل و 130 تن سکنه است. آب آن از قنات تأمین میشود و محصول عمده آن غلات و شغل مردمش زراعت و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

ریزه خوار

(بَ گِ رِ تَ / تِ)

ریزه خور. که خرده های ریز پس ماندۀ کسی را بخورد. ریزه خور:
درگاه سیف دین را نقد است خوان رضوان
ادریس ریزه خوارش و ارواح میده آور.
خاقانی.
جهد کن تا ریزه خوار خوان دل باشی از آنک
نسر طائر را مگس بینی چو دل بنهاد خوان.
خاقانی.
- ریزه خوار احسان یا نعمت یا انعام کسی، متنعم از نعمت و احسان وی. مرهون منت و احسان او: ریزه خوار خوان انعام توایم. (از یادداشت مؤلف). رجوع به ریزه خور شود

لغت نامه دهخدا

روزه خور

(مَ مَ زَ دَ / دِ)

روزه خوار. رجوع به روزه خوار شود

لغت نامه دهخدا

نیزه ور

(نَ / نِ زَ / زِ وَ)

مسلح شده با نیزه. نیزه دار. (ناظم الاطباء). که با نیزه جنگد:
وز آن گرزداران نیزه وران
که می تاختندی بر این وبر آن.
دقیقی.
بدین کین ببندند یکسر کمر
در و دشت گردد پر از نیزه ور.
فردوسی.
به ره بر یکی لشکری بی کران
پدید آمد از دورنیزه وران.
فردوسی.
ابا ترکش و تیغ و تیر و سپر
دو دسته پیاده پس نیزه ور.
فردوسی.
چنان کن که هر نیزه ور روز جنگ
سپردار باشد کمانی به چنگ.
اسدی.
حلقه شده عدوی او بر سر شه ره اجل
شه چو سماک نیزه ور حلقه ربای راستین.
خاقانی.
، کنایه از تازی است و دشت نیزه وران در شاهنامه اشاره به عربستان است. نیزه گذار:
به ره بر یکی لشکر بی کران
پدید آمد از دشت نیزه وران.
فردوسی.
همه دشت نیزه وران رو بگرد
نگر تا کجا یابی اسب نبرد.
فردوسی.
شد از دشت نیزه وران تا به روم
همی جست رزم اندر آباد بوم.
فردوسی.
و نیز رجوع به نیزه گذار شود

لغت نامه دهخدا

جیره خور

آنکه از مخدوم خود جیره گیرد

فرهنگ لغت هوشیار

روزه خوار

آنکه در ماه رمضان روزه نگیرد

فرهنگ لغت هوشیار

رشوه خور

پاره گیر پاره خوار رشوه خوار

فرهنگ لغت هوشیار

نیزه ور

نیزه وار. توضیح گاه در شعر بتشدید راء آید. در آغاز شاید (واو) بضرورت شعر کشیده تلفظ میشد ولی بعدها (در قرن 7 ه) (عهد شمس قیس) راء را مشدد تلفظ میکردند: (کزین کرد قیصر ده و دو هزار همه نیزه ور و همه نامدار) (شا. بخ. 1841: 7)

فرهنگ لغت هوشیار

روزه خوار

((~. خا))

آن که در ماه رمضان روزه نگیرد

فرهنگ فارسی معین

ریزه خوار

سورچران، سوری، طفیلی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی ریزه خور - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما